- szklić się
- szklić się {{/stl_13}}{{stl_7}}'błyszczeć jak szkło, połyskiwać; być przezroczystym jak szkło': {{/stl_7}}{{stl_10}}Szron szklił się w słońcu. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
szklić — ndk VIa, szklę, szklisz, szklij, szklił, szklony 1. «wstawiać, wprawiać szyby, szklane tafle; opatrywać szybami» Szklić okna. Szklić budynek. 2. pot. «blagować, kłamać» szklić się «wyglądać jak szkło; lśnić, błyszczeć, połyskiwać» Rzeka szkli się … Słownik języka polskiego
szklić — pot. Szklić komuś oczy «oszukiwać kogoś»: – On mi coś za bardzo udaje. (...) odgrywa zwykłego wczasowicza (...). Może się maskuje. (...) Szkli nam oczy... A. Bahdaj, Wakacje … Słownik frazeologiczny
szklenie — ↨ szklenie się n I rzecz. od szklić (się) … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny